استاد می گوید:

-اراده.این چیزی است که مردم زمان درازی در مورد آن تردید داشتند:"چه کارهایی را به

 خاطر بی ارادگی انجام نداده ایم و چه کارهایی را به خاطر خطرناک بودن آن ها؟"

مثالی در مورد آن چه به اشتباه فقدان اراده پنداشته می شود،"صحبت با بیگانه ها"است.چه

 یک مکالمه،یک برخورد ساده یا یک گفت و گوی عمومی باشد،

به ندرت با بیگانه ها صحبت می کنیم.

و همیشه می گوییم،این طور بهتر است.بدین ترتیب،در پایان نه یاری رسانیم و نه زندگی

یاریمان می کند.این فاصله،مارا مهم و با اعتماد به نفس می نمایاند.اما در حقیقت،مانع

 آن می شویم که آوای فرشته مان از راه واژه های دیگران تجلی یابد.